Opactwo Mniszek Benedyktynek
w Krzeszowie

Opactwo w Krzeszowie

Opactwo w Krzeszowie dzisiaj

Krzeszów jest niewielką miejscowością na Dolnym Śląsku, malowniczo położoną pośród pól i zalesionych wzgórz Kotliny Krzeszowskiej, będącej częścią Kotliny Kamiennogórskiej w Sudetach Środkowych nad rzeką Zadrną. W centrum Krzeszowa usytuowany jest monumentalny kompleks zabytkowego opactwa, które jest zabytkiem klasy 0 i zostało nazwane przez znawców kultury i sztuki europejską perłą baroku. Wpisane zostało na trwałe w Europejski Szlak Cysterski.

 

Historia Krzeszowa (Cresobor)

Według zachowanych najstarszych dokumentów fundacyjnych, rozpoczyna się w 1242 roku i nierozerwalnie związana jest z istnieniem opactwa. Księżna Anna, wdowa po Henryku Pobożnym poległym pod Legnicą w walce z Mongołami, spełniając wolę zmarłego męża funduje klasztor, sprowadzając czeskich benedyktynów z Opatowic.

 

W 1289 roku benedyktyni rezygnują z fundacji na rzecz księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I, wnuka Księżnej Anny.

W roku 1292 Bolko I sprowadza – należących do rodziny benedyktyńskiej, cystersów z Henrykowa, nadając im liczne dobra. Odtąd Opactwo staje się miejscem pochówków książąt świdnicko-jaworskich. Ojcowie cystersi trwali w Krzeszowie aż do kasaty klasztoru w 1810 roku. Ich to dziełem jest m.in. bezcenny kompleks zabytków architektury i sztuki barokowej z początku XVIII wieku.

Po bezpotomnej śmierci Bolka II (1368) i jego żony Agnieszki – w roku 1392, Opactwo wraz z ziemiami księstwa przechodzi pod panowanie królów czeskich.

 

W 1426 roku Krzeszów przeżywa najazd Husytów. Zniszczenia i śmierć części zakonników zaciera pamięć o miejscu ukrycia Cudownego Obrazu Matki Bożej Łaskawej związanego od samego początku z dziejami piastowskiej fundacji.

18 grudnia 1622 roku przy remoncie zakrystii Cudowny Obraz Matki Bożej zostaje odnaleziony.

 

Czas pokoju i wzrostu gospodarczego pozwala rozpocząć w 1727 r. budowę nowego, barokowego kościoła i klasztoru. Niestety aneksja Śląska przez Prusy w roku 1741 uniemożliwia dokończenie budowy klasztoru a w 1810 następuje kasata zakonu cystersów.

 

Życie zakonne wraca do Krzeszowa dopiero w 1919 r. Klasztor zasiedlają benedyktyni z Pragi. Ich wielki udział w odnowie Opactwa zatrzymuje wybuch II wojny światowej. Przesunięcie granic państwowych po zakończeniu wojny zmusza niemieckich benedyktynów do wyjazdu. Na ich miejsce – w maju 1946 r. kardynał Hlond umieszcza wysiedlone ze Lwowa benedyktynki. (Więcej na ten temat w zakładce: Benedyktynki

 

Opactwo w Krzeszowie stanowiło przez wieki nie tylko dom dla zmieniających się wspólnot zakonnych, ale było również ważnym ośrodkiem pielgrzymkowym.

 

W krzeszowskim sanktuarium znajduje się bowiem – otaczana od wieków czcią wiernych, ikona Matki Bożej Łaskawej. Wizerunek ten należy do najwcześniejszych obrazów maryjnych w Europie, a w Polsce jest najstarszym obrazem o tej tematyce, datowany przez specjalistów na pierwszą połowę XIII wieku. Budowniczowie świątyni, stawiający ją przed wiekami ku czci Tej, którą obraz przedstawia, nad wejściem do sanktuarium umieścili napis: Domus Gratiae Mariae, to znaczy: Dom Łaski Maryi.

 

Połączenie piękna krajobrazu z niezwykłą wymową monumentalnej architektury i bogactwem zdobiących ją bezcennych dzieł sztuki porusza ludzką wrażliwość na piękno, a wierzących otwiera na przeżycia religijne. Obecność sanktuarium z obrazem słynącym łaskami sprawia, że Krzeszów promieniuje wyjątkową i niepowtarzalną atmosferą. Dla wielu osób odwiedzających Opactwo, zadziwienie i zachwyt nad szczególną wymową tego miejsca niejednokrotnie staje się początkiem ważnych i głębokich przemian w życiu.

 

 

 

Sporo wiedzy o historii Krzeszowa TUTAJ